Falco Peregrinus - Story  2

Ik moet jullie iets vertellen.
Wat dan ?
Wat dan ?
Wat dan ?
Wat dan ?
Dat ik heel veel van jullie houd.
🙂🙂🙂🙂

29 april 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kuikjes-logica😉

" De cams deden het niet. "
" Hoezo ? "
" Nou,zoals ik het zeg. "
" Jij als oudste moet dat toch even uitleggen ".
" Nou...hij doet het of hij doet het niet. "
" Wat is een cam ? "
" Dat ding daar ".
" Ja...en dan ? "
" Nou...die zorgt er voor,dat iedereen ons kan zien ".
" Zo...en als ik dan moet gapen ? "
😲
" Hoezo ? "
" Dat ziet er niet uit...ik wil niet dat iedereen dit ziet ".
" Wat maakt het uit ".
" Dan ben ik erg lelijk,hoor...tijdens mijn gaap. "
" Welnee ".
" Welles ".
" Echt niet...heb jij weleens een mens zien gapen ? "
" Nee ".
" Ik ook niet...maar dat is pas echt lelijk.
Daar zijn wij nog heilig tegen. "
😲

Groetjes Ans 🙂

Op een mooie Pinksterdag🙂

23 mei 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nummer 3 is er nu ook.🙂

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zonovergoten en geen valk te zien.

 2 juni 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Schaduw van De Toren.
Mooi,hé ? 🙂

12 juni 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

D'r zit er eentje op het dak.
Hoogstwaarschijnlijk een juvie.🙂

Ze vliegen intussen dat het een lieve lust is
en zullen al snel leren prooi overnemen van de ouders
en vervolgens zelf leren prooi vangen.

14 juni 2010

______________________________

Een van de juvies aan het zonnebaden.🙂

16 juni 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Koekeloeren. 🙂

16 juni 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ga denk ik maar weer eens op de vleugels,
rondje Toren...Doei.🙂

16 juni 2010

___________________________________

Vanaf 19 juni stoppen de beelden van dit seizoen.😥
Hopelijk keren ze binnenkort weer terug,zodat we
ook in de wintermaanden,Pa en S2 kunnen zien.

Anita,Roel en Maarten,dankjewel,voor de beelden van dit seizoen.

De juvies zijn nog niet vertrokken,dat duurt nog even,
want ze zijn er nog niet klaar voor... .

18 juni 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

       Falco Peregrinus-Story

       Kleintje

De lucht is blauw met een vriendelijk zonnetje en Pa zit op de antenne.
Hij ziet zijn drie jongens in de verte zweven op de thermiek.
Met trots kijkt hij er naar.
Het was toch weer mooi gelukt om op deze plek in De Mortel samen met
Sterre een nestje met kindjes te krijgen.
Maar ook voelt hij verdriet.
Immers,er waren eigenlijk vier kids.
Eentje is er helaas gestorven.
In zijn hart noemt hij dit kuikje, Kleintje.
Steeds als hij zijn drie juvies ziet vliegen,moet hij aan Kleintje denken.
Hoe zou het met het kuikje zijn,daar achter De Regenboog ?
En...zou het ook een jongetje zijn ?
Hij weet het antwoord niet en zucht.
Opeens moet hij aan de woorden van Voltara denken :
" Als je me nodig hebt,zal ik er voor je zijn."
En : " ...Het roepen van mijn naam is voldoende."
Pa neemt een besluit.
Hij verlaat de antenne en vliegt naar de plek waar hij Voltara voor het eerst zag.
Een zenuwachtig gevoel komt er over hem heen,als hij luidkeels roept :
" VOLTARA ! "
Hij wacht.
En dan hoort hij het mooie geluid weer en een helder stemmetje dat zingt :

" Ver achter de regenboog kom ik gevlogen
en nu ben ik hier
want ik hoorde je vanuit de verte roepen
dat doet me veel plezier
jouw vraag aan mij is voor mij geen vraag
voor jou is dat dus wel
en daarom kom ik naar je toe
Dus ga je gang...vertel ".

Daar staat ze weer...lieftallig en mooi.
Om haar heen weer de ontelbare schitteringen,die plots weer verdwijnen.
Wat voelt Pa zich weer ontzettend blij,nu hij haar weer ziet.
" Hallo lieve Voltara ".
" Hallo lieve Pa. "
Dan is het even stil tussen hen.
Ze kijken naar elkaar en glimlachen.
"...eh...", begint Pa wat verlegen, " je zult wel weten dat dit jaar helaas een van mijn kuikjes gestorven is.
Dit kuikje noem ik Kleintje.Steeds moet ik aan Kleintje denken,als ik mijn andere kinderen zie vliegen.
Dat zijn drie gezonde jongens geworden.
Mijn vraag is nu...weet jij hoe het met Kleintje gaat ? "
Voltara knikt en plots maakt ze met haar armen een
wijds gebaar,dat gepaard gaat met dat mooie geluid en de schitteringen.
Er ontvouwt zich voor hen, de wereld achter De Regenboog,omlijst met kleine
schittertjes.
Pa ziet de mooie bomen weer,de bloemen en de struiken.
Ook ziet hij de waterval met dat kabbelende geluid en hij ziet vele vogels
vliegen...net als toen.
En daarboven spant zich De Regenboog.
En daar ineens ziet hij twee kuikjes langs de waterkant van een meertje.
Kuikjes van zijn soort.
Mooi en wit.
En hij weet ...dit zijn Ukkie en Kleintje.
Ze hebben veel plezier samen...ze gooien steentjes in het water en duikelen
en lachen,hij hoort hun stemmetjes.
Pa krijgt tranen in zijn ogen.
Wat is dit lief.
Nu ziet hij opeens,dat ze ophouden met spelen en dat ze omhoog kijken.
Ook ziet hij,waarom ze dit doen.
Want daar komt Ma aangevlogen,met haar bekende vertrouwde vleugelslag.
Pa krijgt een brok in zijn keel.
Ze landt bij de kleintjes en spreekt hen toe.
Alleen kan hij niet verstaan wat ze zegt.
Hij slikt de brok in zijn keel weg.
Zijn mooie Ma weer te zien...alleen zij ziet hem niet.
Kon hij haar maar heel even aanraken.
" Dat gaat niet ",hoort hij Voltara zeggen...ze hoort zijn gedachte.
" Maar ik ben blij,dat ik zie dat Kleintje bij hen is ", zegt Pa, " dat geeft een
goed en dankbaar gevoel ".
Nu ziet hij,dat Ukkie en Kleintje op de rug van Ma gaan zitten en Ma vliegt
omhoog,op weg naar de plek waar ze wonen...de rots met de hoge richel.

Voltara maakt weer een wijds gebaar met haar armen en de wereld achter
De Regenboog is weer verdwenen...ook de schitteringen.
Voltara vertelt :
" Op een mooie ochtend heb ik Kleintje gevonden. 
Kleintje was net gearriveerd.
Ik zie een kuikje in het gras en ik weet meteen wie het is en waar het
vandaan komt.
Ik ga naar het kuikje toe en vraag :
" Kan ik je helpen  ? "
" Ik ben verdwaald ",zegt Kleintje.
Ik zeg : " Nee,je bent niet verdwaald,je bent nu achter De Regenboog,omdat
je het aardse leven verlaten hebt.
Ik zal er voor zorgen,dat je hier bij degenen mag zijn,waar je thuis hoort ".
Toen heb ik Kleintje naar Ma en Ukkie gebracht. "
Even is het stil na dit verhaal van Voltara.
Dan zegt ze :
" Ukkie en Kleintje zijn twee meisjes ".
Pa glimlacht blij.
 Fijn,dat hij dit nu weet.
Hij is ook blij dat die lieve Ma zich dus over Kleintje ontfermd heeft. 
Het kind van hem en Sterre.
Wat een fantastische Ma.
" Wat ben ik opgelucht ", zegt Pa uit de grond van zijn hart.
" Heel veel dank,lieve Voltara ".
" Nu hoef je niet meer te piekeren " ,zegt Voltara lief en ze lacht duizend klokjes.
Pa hoort dit en voelt een gelukkig gevoel over zich heen stromen.
" Nu ga ik weer,lieve Pa ".
" Ik weet het,Voltara ".
" Tot een volgende keer ".
Pa knikt en ziet Voltara wegvliegen met de schitteringen om haar heen en
ineens is ze verdwenen.
Pa blijft nog even nagenieten.
En dan gaat hij op de vleugels om alles te vertellen aan Sterre...hij kan
haar ongerustheid over Kleintje wegnemen.
Het is ook,alsof de circel nu rond is...immers...als Ma daarboven niet achter
De Regenboog was,dan had ze niet voor Ukkie en Kleintje kunnen zorgen.

En hij weet...zo is het goed.... .

Ans